ارتباط بین سبک رهبری مربیان، انسجام و انگیزه در لیگ برتر فوتبال

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین سبک های رهبری مربیان، انسجام تیمی و انگیزه موفقیت طلبی در فوتبالیست های لیگ برتر ایران بود. روش پژوهش حاضر پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را بازیکنان حاضر در تیم های فوتبال لیگ برتر ایران در سال 92-91 تشکیل می دهند، که تعداد آنها بر اساس اعلام سازمان لیگ 414 نفر بوده است. بر اساس روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول مورگان 201 نفر از بازیکنان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل 4 پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش چالادوری (1978)، پرسشنامه انسجام گروهی چن (2007) و پرسشنامه انگیزه موفقیت طلبی چن (2007) بود. پایایی به دست آمده از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای هر یک از پرسشنامه ها به ترتیب: مقیاس رهبری 91/0، انسجام گروهی 93/0 و انگیزه موفقیت طلبی 88/0 محاسبه گردید. داده های گردآوری شده با استفاده از تکنیک های آمار توصیفی و همچنین آمار استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تعقیبی شفه و خط رگرسیون) توسط نرم افزار spssنسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین سبک رهبری، انسجام تیمی و انگیزه موفقیت طلبی ورزشکاران رابطه معنادار وجود دارد و سبک رهبری و انگیزه موفقیت طلبی می توانند انسجام تیمی را پیش بینی نمایند. با توجه به نتایج تحقیق در خصوص سبک رهبری، انسجام تیمی و انگیزه موفقیت طلبی به نظر می رسد که استفاده مربیان از سبک های مختلف مربیگری و الگوهای رفتاری متفاوت، سطوح انسجام تیمی و انگیزه موفقیت طلبی را دستخوش تغییر خواهد کرد.